İsmail Kaya (Šarić)
Araştırıldığında görülecektir ki Melekler ve Şeytanlar kavramları İbraniceden Arapça ya geçmiştir. Örneğin, Cebrail Yahudi ve Hıristiyan kaynaklarında Gabriel şeklinde geçer ve Allah’ın güçlü kulu anlamına gelir. Cebrail Allah’ın emirlerini Peygamberlere ileten görevli olarak İslam öğretisine geçmiştir. Mikail kelimesi ise İbranice deki karşılığı “Kim Tanrı Gibidir” anlamında Mika’el dir. Mikail ise doğa olaylarını düzenleyip bereket dağıtan melek olarak İslam öğretisine geçmiştir.
Yine İbranicede “kul” anlamında israf (Seraf) ile “tanrı” anlamında ki il (el) kelimelerinden İsrafil kelimesi türetilmiştir. İsrafil ise Süra üfleyecek melek olarak İslam öğretisine geçmiştir. Azrail kelimesi de muhtemelen İbranice kökenli olup, Kur’an-ı Kerim’de ve sahih hadislerde geçmemektedir. Kur’an da Secde suresinde (32/11) insanların canını almakla görevli melekten “melekü’l-mevt” (ölüm meleği) diye bahsediliyor. Şeytan da İbranice kökenli olup, hayırdan uzaklaşan, öfkesinden yanıp tutuşan, hayırdan ve rahmetten uzaklaşmış mahluk, anlamlarına gelmektedir.
Bu kavramların lafzı olarak ele aldığımızda bu varlıklar da canlı olduğundan “Her canlı ölümü tadacak ve sonunda dönüp huzurumuza geleceksiniz.” (Ankebut 57) ayeti gereğince belki de onlarda herhangi bir istisnaya tabi tutulmadan bizim gibi ölümlüdürler. En doğrusunu Allah bilir.
Diğer taraftan mana yönündün bakarsak, yukarıda adı zikredilen Meleklerin ve Şeytanların vasıflarının birer cüzi numunesi her insanoğlunun içinde bulunmaktadır. Bu cüzi sıfatlarla hareket eden insanoğlu ya Melekleşir ya da Şeytanlaşır. Bu manada da Melekler ve Şeytanlar ölümlüdür. İnsan mahluk olarak öldü mü içinde ki Melek de, Şeytan da ölür.
Selam ve dua ile…
İsmail Kaya – Šarić
15.09.2024
